Tuesday, September 7, 2010

තනිකම

මේ සුපසන් සැන්දෑවේ
ඇයි නුඹ නාවේ....
මගේ හිතේ ඉපදුන කවි
ගොළු වී ගිය නිමේෂයේ ....
ඈත දුරට පාර දිගේ
මා නෙතු ඉගිලේ........

කියා ගන්න නොහැකි වදන්
මුව තුල‍ ගොළු වේ.....
දුරකතනය දැන් හඩයි ද
දෙසවන් යොමු වේ.......

පාළු හිතක නෙක පතුමන්
ගිලි‍හී නෙතු කදුළු පිරෙන...
සෝබර මේ සැන්දෑවත්
හරිම දුක්බරයි.